2
t/m 29 november 2001
Om 15.10 op weg naar Schiphol. Met een groep
van 10 man zitten we gezellig te kletsen en wachten tot we kunnen inchecken en
door de douane kunnen gaan. Om 18.15 gaan we door de douane en om 19.25 vertrekt
het eerste vliegtuig, richting Londen. In Londen overgestapt op het vliegtuig
naar Singapore, 13,5 uur vliegen, daar weer even eruit om de boel schoon te
laten maken, en dan naar Melbourne, een vlucht van 7 uur. In Melbourne er weer
uit voor de laatste etappe naar Auckland, deze vlucht duurt 3,5 uur.
Binnen
20 minuten waren we door de douane heen, tassen in een taxi en hop naar de stad.
Wel opgelicht (achteraf gezien) door de taxichauffeur, want het kostten ons
bijna $50, terwijl we aan het eind van de vakantie voor $11 per persoon naar het
vliegveld gingen met de stadsbus, maar dat maakt niet uit. De rit naar het
centrum was erg mooi. Auckland is op 6 vulkaanheuvels gebouwd en dat is van de
rand van de stad goed te zien, om maar niet te spreken van het centrum zelf,
want het is daar soms behoorlijk steil!
De bed & breakfast is eenvoudig, dicht bij het centrum, maar netjes en we
hebben geluk, want ze blijken de dubbele kamer ook voor 3 andere stellen te
hebben geboekt, maar wij waren de eerste die aankwamen, dus wij mochten erin. We
waren vreselijk moe, het was ook een uur of 4 ’s nachts voor ons gevoel, maar
we zijn toch maar de stad in gegaan om ons zelf wakker te houden. Om 18 uur een
pizza gegeten en daarna toch maar naar bed gegaan, want we konden onze ogen niet
meer open houden.
Om
2 uur ’s nachts allebei wakker, halve slaappil genomen en weer geslapen, tot 7
uur en toen maar gedoucht en gaan ontbijten.
Om half 9 de stad in en lekker rondgelopen. De Visitor information opgezocht,
waar we een adapter voor de stekkers en een telefoonkaart kochten (E-com, daar
bel je voor 0,15 ct naar Nederland).
Koffie gedronken (om wakker te blijven) in de champagne bar, gezellige tent.
Terug gelopen via Albert Park, een mooi park in het midden van het centrum, met
palmen, Pohutekawa’s (NZ-se kerstbomen), fonteintjes en andere leuke bloemen
en planten. Terug in de B&B even naar huis gebeld dat we goed waren
aangekomen en toen richting North-Sails gelopen (hier gaat Alex van
december-februari werken) in Viaduct Harbour. Echt een leuke haven, hier liggen
niet alle grote zeiljachten, die liggen in Westhaven, maar hier lag toch ook wel
wat leuks tussen. Ook zit hier America’s Cup Village, waar een aantal landen
hun race-zeilboten hebben liggen om te trainen voor de America’s Cup 2003.
Mooie boten! Achter America’s Cup Village is Packenham street West, waar North
Sails zit. Om 15.00 weer terug in de B&B, waar we de was hebben gedaan en
daarna lekker in de zon in de tuin gezeten. Om 19 uur naar Parnell gelopen,
leuke wijk, waar we bij Oh Calcutta gaan eten. Een heel erg leuk Indiaas
restaurantje, waar het eten echt perfect is en het kost bijna niks! Om half 10
thuis en toen weer het bed ingedoken.
Na
het ontbijt hebben we Wendekreisen opgebeld, waar we de camper gehuurd hebben,
en ze sturen om 9.30 iemand langs om ons op te komen halen en naar de camper te
brengen. Om 9.45 zijn we in Otohuhu, een wijk in het zuiden van Auckland. De
camper is een jaar oud en ziet er prima uit. Veel ruimte, een rondzit,
keukenblokje met 2 pitsgasstel, kortom, we zullen ons hier wel in vermaken de
komende 3 weken.
Om 11.15 zijn we uitgekletst met iedereen in het bedrijf en gaan we op weg. Wel
raar om aan de andere kant van de weg te rijden, maar je went er snel genoeg
aan! Allereerst zoeken we een supermarkt op, en al snel hebben we er een
gevonden: supergroot, net de MAKRO en ze hebben er zelfs Bolletje-producten uit
Nederland!
Na
flink wat inkopen te hebben gedaan gaan we op weg naar Hamilton. Hier moesten we
een cadeautje uit Nederland afleveren. Om half 4 ergens onder een boom
neergeploft om even wat te lunchen en daarna richting de kust: Raglan. Het
schijnt hèt surfdorp van de omgeving te zijn. De rit naar Raglan was
schitterend, dwars door de bergen heen en uiteindelijk komen we aan een baai aan
om half 6. We zoeken de camping op , maken eten klaar en om kwart voor 9 ploffen
we moe maar voldaan het bed in. De eerste dag 190
km
gereden. Binnen een kwartier zijn we onder zeil!
Om
half 10 rijden we weer van de camping weg, even naar het strand om te kijken hoe
dat er uitziet: erg mooi uitzicht! Het begint een beetje te druppelen en we
besluiten om de weg langs de kust te nemen, we zien wel waar we uitkomen.
We
komen uit in het Te Toto Gorge reserve, en binnen no-time rijden we op een
onverharde gravel-road de berg op……..erg stijl, erg bochtig en we hebben
geen idee waar we uitkomen! Inmiddels regent het pijpenstelen en het water kwam
in stromen de erg af! Na een tijdje te hebben gereden toch maar besloten om
terug te rijden naar Raglan en de weg te nemen die wel op onze kaart staat.De
weg naar Te Mata stond wel op de kaart, maar was nergens te vinden, dus maar de
weg gevraagd en een paar surfers namen ons op sleeptouw, en wezen ons de weg. Na
een schitterende tocht van een aantal uur, wederom door de bergen en over
gravel-roads, kwamen we om 14.15 aan in Otorohanga (via Te Mata, Makomako,
Terauamoa, Tihiroa). Daar geluncht en even door het dorp gewandeld. Na de lunch
internet café opgezocht om even een mailtje te sturen en nog wat boodschappen
gedaan. Om 16.00 naar het Kiwi prak gegaan, waar we, naar achteraf zou blijken,
onze eerste en enige echte levende Kiwi zouden zien.
Om 16.45 naar de “camping” naast het Kiwi park, er is plaats voor niet meer
den 12 campers en we komen naast een naar drank stinkende vrouw te staan, die
samen met haar man, met 4 tanden in zijn mond, in een campertje woont.…….net
Pipo de Clown en Mammaloe.
Wederom
moe van het rijden ploffen we in een stoeltje en trekken we een flesje wijn
open. Vandaag 143,5
km
gereden.
Gisteravond
om 7 uur inslaap gevallen en 3 uur later werden we weer wakker. Even wat gegeten
en toen weer verder gaan slapen: om 8 uur werden we weer wakker!
Om 10 uur reden we weg, nadat we eerst bij (alweer of nog steeds) dronken Betsie
en 4-tand Klaas in hun campertje hebben gekeken. Wat een vreselijke zooi in die
camper! Volgestouwd met de meest lelijke rotzooi die je maar kunt vinden. Tevens
een paar Delfts-blauwe klompjes!
Om 11 uur zijn we bij de Waitomo caves. Eerst naar de Glowworm-caves gegaan. Wel
mooi, maar te duur voor wat je te zien krijgt. Echt toeristisch, maar je moet
het wel gezien hebben. We hebben tijdens een boottochtje door de caves zo’n 10
duizend Glow-worms gezien.
Het museum waar we daarna heen gaan stelt weinig voor, maar is wel leuk voor
kinderen. We waren er dus ook zo doorheen! Om 13.15, na wat geluncht te hebben,
rijden we richting New-Plymouth. We vertrokken met zon, maar al snel breekt de
hel los en tot Mahoenui hebben we regen! Vanaf Te Kuiti, gaan we de bergen in.
Ondanks de regen, is het weer een schitterende tocht! Bij Awakino (North
Taranaki Bright) komen we bij de zee en begint de zon zowaar een beetje te
schijnen. Vanaf dat moment worden we overspoelt door mooie doorkijkjes naar de
zee. Echt schitterend!
Zo’n 15 km voor Waitara ziet Alex dat we wel heel erg krap in de benzine
zitten, en als je zoiets ontdekt kom je natuurlijk nooit een benzinestation
tegen! Na een paar benauwde minuten komen we in Waitara aan en hebben we snel
getankt! We reden inderdaad op de dampen want er ging ruim 55 liter in!!
Gelukkig is de benzine lekker goedkoop: 949 ct / lt.
Om
half 5 zijn we in New-Plymouth waar we de Visitor information opzoeken. De
camping waar we die nacht verblijven is echt mooi en ligt aan het strand van de
Tasmaanse zee. ’s Avonds in de stad wat gegeten. Absoluut niet gezellig, maar
wel lekker. Om half 10 weer op de camping en gaan slapen. Vandaag 204,8
km
gereden.
Vrijdag
9 november
Om
7 uur waren we wakker, want tja, als je jarig bent, dan ben je altijd vroeg
wakker!
Het thuisfront liet zich via de mobiel van Alex horen en dat was erg leuk! Van
Mirjam en Jeffrey een kaartje, en een cadeautje van Alex, echt jarig dus!
Nadat we ontbeten hadden een supermarkt opgezocht om gebak te kopen! En
natuurlijk horen daar kaarsjes op! Flesje wijn voor vanmiddag. Daarna op weg
naar Wanganui. Het eerste stuk is over de Surfcoast Highway en loopt om Mount
Taranaki heen! Echt schitterend! Om 12 uur hebben in Opunaki een plekje aan het
strand opgezocht om gebak te eten, met natuurlijk kaarsjes erop!!
Richting Wanganui rijden we door een aantal kleine dorpjes heen waar zeer weinig
te beleven is . Je bent er ook iedere keer in 2 sec. doorheen. Om 16.00 rijden
we Wanganui binen. Mooie, heuvelachtige stad met erg veel groen, pal aan de
Wanganui rivier. We stoppen weer bij de Visitor Information (vaste prik, maar
erg handig als je wilt weten wat er allemaal te doen is). We zoeken een camping
uit aan de rivier, een Top 10 Holiday park, en dat is te zien. Het ziet er
keurig uit en het sanitair is netjes.
We stippelen de route voor morgen alvast uit. Het nadeel van een campertje is,
als je alles hebt uitgepakt en losgehaald, dan moet je dat allemaal weer
vastzetten als je weer gaat rijden. En aangezien we ergens gingen eten in de
stad, konden we dus de hele boel weer inpakken om te gaan rijden. We vonden een
heel gezellig restaurantje in het centrum: Zanzibar.
Heerlijk
gegeten, echt een verjaardagsmaal. Om 10 uur zijn we terug en gaan we lekker
slapen. Vandaag overigens 238,1
km
gereden.
Om
8 uur wakker met een zonnetje. Heerlijk in de zon ontbeten en om half 10 naar
het stadje gereden, om het museum te gaan bekijken. Het is pas om 10 uur open,
dus we lopen eerst even door een parkje heen, waar we in de verte Mt. Ruapehu
zien! Echt een mooi gezicht! Daar gaan we vandaag heen. Het museum is erg leuk
en kost bijna niks ($2, terwijl we voor Waitomo caves $25 kwijt waren).
Om 11 uur waren we door het museum en na nog wat boodschappen gedaan te hebben
rijden we richting National Park Village.
De tocht was wederom schitterend en overal waar je kijkt zie je schapen en
lammetjes! Weides vol! Onderweg een paar keer gestopt om van het mooie uitzicht
te genieten. Niet alleen watervallen, maar ook Mt. Ruapehu!. Aangekomen in
National Park Village blijkt daar helemaal niks te beleven!! Geen camping niks,
dus we rijden richting Whakapapa, aan de voet van Mt. Ruapehu. Wel koud, op
zo’n 1100 meter hoogte, maar wel een mooi gebied. De camping is belachelijk
duur voor wat je krijgt, maar dat komt door de omgeving waar je zit. Van hieruit
gaan veel mensen de berg op en in het ski-seizoen is dit het hoogst bewoonde
dorp van de omgeving en ben je zo op de skipistes. De rest van de middag hebben
we lekker rustig in het zonnetje gezeten. ’s Avonds en ’s nachts is het erg
koud en regent het. Vandaag 153,4
km
gereden.
Om
8 uur worden we wederom wakker met een zonnetje! Het kan niet op!
Nadat we de boel weer ingepakt hadden reden we naar het postkantoor om
even een mailtje te sturen: schreeuwend duur!! Om 10 uur op weg naar Turangi en
Lake Taupo. Vervolgens naar Taupo om het meer heen: echt geniaal! Zo ontzettend
mooi!
Vervolgens reden we naar de Craters of the moon, waar we een uur hebben
rondgelopen langs kokende modder en stinkende zwavel. Erg mooi om te zien, zeker
omdat je zo’n maanlandschap niet verwacht als je ziet dat er alleen maar bos
omheen is.
Aan
de andere kant van de weg waren de Huka Falls. Turquoise stroom van kolkend
water…..super!
Vervolgens
reden we naar Rotorua. Op weg naar Rotorua kwamen we een Maori village tegen,
maar dat was ze duur om daar in te mogen, dat vonden we het niet waard, dus we
zijn maar doorgereden. Achteraf spijt, dit was namelijk het enige echte dorp wat
we tegengekomen zijn……
Aangekomen
in Rotorua was het vreselijk druk! Wat een toeristisch plaatsje! Vreselijk!
Allemaal campers en backpackers. Het is wel een mooi visitors information centre,
maar alles wat je daar in de omgeving kon doen was veel te duur, te toeristisch
en niet iets wat wij zochten. Dus we waren er snel klaar. Nog wat kaarten en
postzegels gekocht en de rest op de bus gedaan en dan naar Ngongotaha, aan Lake
Rotorua. Eenvoudige camping met een heel mooi uitzicht over het meer. We hebben
heerlijk in het zonnetje gezeten met een glaasje wijn. Er was verder niemand op
de camping, geen campertjes, alleen een paar vaste caravans. Heerlijk rustig
dus! Al die andere campers zoeken de campings op in de grote steden, en dat
blijkt, want de kleine campings die wij op zoeken zijn over het algemeen erg
rustig! Stand van de kilometers vandaag: 202,9
km
Om
10 uur rijden we richting Rotorua terug. Daar schijnt midden in de stad een
Maori “dorpje” te liggen en
daar willen we wel even kijken. Het is heel klein, ziet er wel aardig uit, maar
er is niets te beleven verder. Het is vooral ingericht voor de toeristische
avonden. Het stinkt wel vreselijk naar de zwavel. Dat borrelt hier in de grond
gewoon omhoog!
De reis vervolgd zich langs het meer aan de oostkant, naar Hell’s gate. Dit
blijkt het zelfde te zijn als de Craters of the moon en we besluiten om maar
niet naar binnen te gaan, want dat hebben we eigenlijk al gezien. Wel schijnt er
een geiser te spuiten elk uur, maar om daar nou $15 voor te betalen, dat waren
we niet van plan.
Nu naar Okere Falls. Volledig gemist, we zijn er langs gereden zonder ook maar
iets te zien, dus toen we bij Paengaroa aankwamen hadden we in de gaten dat we
ietsie te ver waren gereden. De rit
was best bergachtig, dus we hadden niet zoveel zin om weer om te keren en terug
te rijden. Daar besloten dat we bij de kust rechtsaf zouden gaan richting
Whakatane. In de reisgids staat een hele mooie rit langs de oostkust, van
Gisborn naar Opotiki, en de planning is om nu naar Gisborn te rijden en dan
morgen die 342 km lange rit langs de kust te rijden. Bij Opotiki nemen we de weg
naar Gisborn, wat achteraf zwaarder was dan we verwacht hadden. De rit was heel
erg bergachtig, met alleen maar steile wegen en bochten, dwars door het Te
Urewera National Park het was wel (weer) een schitterende tocht.
Om 5 uur rijden we eindelijk Gisborn binnen, bekkaf! Even boodschappen gedaan
bij de Pack ’n Save en dan een camping opgezocht. Niet echt een luxe camping,
maar we hebben stroom en een toilet, en dat is genoeg. De camping was ook een
van de goedkoopste tot nu toe: $12,50.
Wijntje open getrokken en getracht bridge te leren, maar de wijn kwam harder
binnen zetten dan gedacht en daar zijn we maar heel snel mee opgehouden, want
het had geen zin! ’s Avonds vroeg naar bed en heerlijk geslapen! Vandaag 319,0
km
gereden!
Na
eerst een mailtje naar het thuisfront te hebben gestuurd gaan we de Pacific
Coast Highway op om zo naar Opotiki te rijden. Het weer laat veel te wensen
over, het regent bijna de hele dag en dat is erg jammer! De rit schijnt mooi te
zijn, maar dan moet wel de zon schijnen! Weinig foto’s gemaakt, maar ondanks
de regen was de tocht best aardig. Ik kan me voorstellen dat de rit in de zomer
mooi is, want dan staat de Pohutekawa volledig in de bloei en dat was nu niet
het geval. Maar goed, om 17.15 zijn we in Opotiki. Nog steeds regen, dus we
zoeken de camping op. Het aantal kilometers voor vandaag: 343,2.
Rustdag!!
Zijn we ook wel aan toe! De ochtend begint met wat regen, maar al gauw breekt
het zonnetje door om vervolgens de hele dag te blijven schijnen! We rijden een
stukje naar een plekje aan het strand dat we 2 dagen geleden al hadden gezien,
om daar lekker op het strand aan de Bay of Plenty (tussen Matata en Pikowai) van
de zon en de rust te genieten.
Na een tijdje in de zon te hebben gezeten rijden we naar een camping in Pukehina,
om daar de nacht door te brengen. We hebben 100,9
km
gereden,
genoeg voor vandaag!
Vandaag
gaan we richting de Coromandel. Eerst stoppen we in Te Puke bij een apotheek,
want na 7 dagen jeuk is het, vooral ’s nachts, niet meer uit te houden!
Inmiddels ben ik ruim 25 keer gestoken door sandfly’s op mijn voeten en
enkels.
Vervolgens een mooie tocht naar Tauranga gereden. Het is een mooie, duur
uitziende stad, met mooie huizen, mooie auto’s en mooie bootjes.
Vervolgens naar Whangamata. Heerlijk aan een baai geluncht, in het zonnetje.
Daarna naar Opito gereden, een gravel road van zo’n 15 km, maar wel een mooi
uitzicht. Helaas was er in Opito geen camping te vinden en free-campen was daar
ook niet toegestaan, dus we rijden weer terug en nemen de eerst volgende
camping, in Kuatonu.
Leuke camping, we hebben buiten gegeten, onder een afdak, goed geregeld!!
Stand
van vandaag: 269,1
km
We
rijden naar Coromandel en nemen daar de weg via Waitete Bay naar Colville. Die
weg is wel te doen. Erg mooi wederom. Strakblauwe luncht….super!
Bij Colville nemen we de weg richting Port Charles en dat is gelijk een
gravel-road. 60 km is het naar het einde van de weg. We komen uit, na een barre
tocht over smalle weggetjes en vooral steile weggetjes, in een baai, waar een
camping-ground is zonder faciliteiten. Alleen is er een toilet. Er loopt een
mamma schaap met 2 lammetjes rond en als je de nacht daar blijft, dan moet je $7
per persoon in een potje doen! Wat zijn ze hier goed van vertrouwen!
We dubben of we daar de nacht blijven. We lopen een stukje langs het strand naar
een paar rotsen toe, waar een watervalletje vanaf loopt, en genieten verder van
de rust en de mooie omgeving.
Om 4 uur gaan we uiteindelijk toch maar weer terug, want we zijn wel toe aan een
lekker douche en we weten niet wat het weer morgen is, en om met regen deze weg
te rijden is niet echt een pretje! Onderweg nog even gestopt bij een uitkijkpunt
wat volledig ligt verscholen in de bosjes, maar eenmaal op de punt aangekomen is
het uitzicht echt fenomenaal!! Je kijkt uit over Great Barrier Island….onbeschrijflijk!
Om half 5 rijden we richting Coromandel, en daar komen we om half 7 aan. Geen
camping in de buurt, dus nog even doorgereden naar Waikawau. Mooie camping aan
de Firth of Thames. Echt schitterend!
Vandaag
167,9
km
gereden, wat het totaal tot en met vandaag op 2332,8 brengt!
Gisteren
heerlijk weer, vandaag regen. Maar goed dat we toch terug gereden zijn gisteren!
We rijden om een uur of 11 richting Thames waar we wat boodschappen doen.
We rijden om een uur of 1 richting Kawakawa Bay, waar we aan de baai, met een
schitterend uitzicht op Ponui Island, Pakkihi Island en Waiheke Island, hebben
geluncht.
Om 3 uur rijden we weer richting Auckland. Daar wordt de Higway een Motorway, en
dat betekend 3 baans weg!!! Dat zijn we niet meer gewend! Bij Warkworth gaan we
rechts richting de kust en uiteindelijk nemen we een camping in Whangateau, aan
de kust. Mooie camping. We lopen een stukje over het strand, wat erg lang en
groot is doordat het eb is.
Het is snel vloed aan het worden en binnen 30 minuten hebben we weer een zee
voor de deur! Heel bizar hoe snel dat gaat!
Vandaag 244,8
km
gereden.
Vandaag
extreem vroeg wakker, om half acht. Om 8.45 rijden we richting de echte Bay of
Islands. Onderweg veel mooie baaien met nog mooiere stranden. We lunchen in
Waipu, aan de kust, aan een schitterende baai.
Na de lunch rijden we door naar Whangarei, waar we een Visitors Information
opzoeken om te kijken wat er in de buurt allemaal te zien is. Een paar km buiten
Whangarei zijn de Whangarei Falls. Deze watervallen vallen van 25 meter naar
beneden en er is een looppad van boven naar beneden en over het water heen weer
naar boven. Erg indrukwekkend! We rijden weer verder langs nog meer mooie
vergezichten en mooie natuur. Om een uur of half 6 zijn we in Russell, waar we
een mooie terras camping hebben met uitzicht op Waihihi Bay. Wel weer veel
gereden vandaag: 294,8
km.
Om
10 uur rijden we van de camping weg en gaan we naar de “haven” en kijken wat
we allemaal willen zien in de buurt. Eerst rijden we naar FlagStaff Hill, waar
je een schitterend uitzicht hebt over Waihihi bay en Veronica Channel. We rijden
weer terug naar het dorp en zetten de camper in het dorp neer, bij het oudste
kerkje van het land: Christ Church, uit 1835. Mooi klein kerkje met eromheen een
klein kerkhof. Verder gaan we ook nog naar Captain Cook Memorial Museum. Klein
museum met een replica van de Endeavour en verder de geschiedenis van Russell.
We rijden om een uur of 1 naar de ferry om over te steken naar Opua. Van daar
uit rijden we naar Paihai. Erg toeristisch, zo erg hebben we het (na Rotarua)
niet meer meegemaakt! Overal motels, hotels, toeristische dingen die je kan
doen, zoals Islandhopping voor $250.
Na de lunch rijden we naar Haruru Falls. Mooie kleine waterval en we zien al
snel tegenover de waterval een camping en eigenlijk vinden we het wel mooi
geweest voor vandaag en besluiten op die camping te overnachten. Pal tegenover
de watervallen! Vandaag weinig gereden, maar dat mag ook wel een keer: 28,8
km.
Vandaag
rijden we naar Kerikeri. Hier ligt, aan het Kerikeri Basin, Rewa’s Village.
Dit is een replica van een Maori-vissersdorp van voor de komst van de
Europeanen. Het werd in 1969 op de rivieroever gebouwd. We hebben daar
rondgelopen tussen het huis van het stamhoofd, de voorraadkamers en de huizen
met rieten daken.
Na deze culturele impuls rijden we naar de Rainbow Falls, net buiten Kerikeri.
Helaas staat de zon niet helemaal goed, en dus zien we de regenboog niet echt
goed. Maar wel weer een mooie waterval. Om te lunchen rijden we naar Mangonui,
aan de Doubtless Bay. Het is nog maar een klein stukje naar Cape Karikari, waar
we aan het einde van de weg weer een camping-ground vinden, net zoals in het
noorden van Coromandel. Hij ligt aan Matai Bay. Erg mooi en rustig, maar
besluiten toch naar een andere camping te rijden, er zijn namelijk geen douches
en de toiletten zien er ook niet echt comfortabel uit.
We rijden naar de camping in Tokerau Beach. Rustige, mooie camping.
’ s Nachts zie ik een meteorieten regen, naar achteraf blijkt. Heel apart om
dat eens te zien.
Aantal kilometers vandaag: 147,5.
Vandaag
“de grote tocht” naar het aller Noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland!
Eerst even wat boodschappen gedaan in Kaitaia. Het eerste gedeelte van weg is
prima. Beetje saai in het begin, maar als we bij Tangoake zijn, komen weer de
mooie uitzichten. Vanaf Waitiki Landing is het 20 km gravel-road en dan begint
ook het slechte weer. Aangekomen in Cape Reinga waait het vreselijk hard en
regent het ook een beetje. Verder is het goed bewolkt, wat wel erg jammer is,
maar toch is het uitzicht fenomenaal!
Na een half uurtje rijden we weer richting Waitiki Landing en onderweg zien we
een auto in de greppel liggen, geslipt!
We rijden weer terug naar Kaitaia en dan door naar het begin van Ninety Mile
Beach: Ahipara. We willen eigenlijk nog naar de Beach gaan , maar eenmaal
aangekomen in Ahipara begint het te regenen en houdt het ook voorlopig niet meer
op!
Vandaag 280,7
km
gereden.
Regen,
regen, regen, regen, regen, regen, regen! We rijden om 10 uur weg, richting
Kohukohu, waar we een ferry nemen richting Rawene. Na 40 km zijn we in Waipoua
Forest, waar de grootste Kauri boom van Nieuw-Zeeland staat: 51 meter hoog en 14
meter omtrek. Inmiddels is de zon gelukkig weer doorgebroken en dan ziet alles
er heel anders uit. Na de boom te hebben bekeken rijden we richting Dargaville………maar
zo’n 30 km voor Dargaville bekruipt ons het nare gevoel dat we dat met de
benzine wel eens niet zullen gaan redden!!!!! Maar goed, we rijden maar vrolijk
verder, want stoppen heeft geen zin. Als er geen benzine meer inzit dan stopt
hij vanzelf!!! Gelukkig, in de middle of nowhere, vinden we een Mobil
tankstation, met (voor ons) dure benzine: $1,10!! Maar dat boeit niet, we kunnen
weer verder, nadat we 55 liter in
de tank gegooid hebben. In Dargaville besluiten we om daar maar te blijven,
eerst even boodschappen doen en dan een camping opzoeken. De camping is rumoerig
en sommige mensen vinden het nodig om op een volkomen lege kampeer plek, toch
zowat op onze lip te gaan staan. Ze schromen ook niet om zowat door onze borrel
tafel te lopen en dat irriteert aardig! Maar het schijnt ze niks te doen.
Stand van vandaag: 179,9
km.
’s
Nachts is het erg luidruchtig op de camping en de volgende ochtend worden de
onruststokers vroeg van de camping gestuurd, en 2 andere gasten in een huisje
worden om 8 uur uit hun bed gelicht! Wat een aso camping achteraf! Maar goed,
maakt niet uit!
We rijden weer richting Auckland, het einde komt inzicht, helaas! We stoppen in
Helensville om te kijken of er in de buurt nog wat leuks te doen is en
vervolgens rijden we naar Shelly Beach. Daar lunchen we aan het strand en op de
weg terug gaan we nog even naar een Makedamia farm. We gaan Muriwai Beach op de
camping staan en het schijnt dat daar aan de kust een Gannets-reservaat is. We
gaan erheen en dat was echt heel speciaal om te zien. Meer dan duizend vogels op
3 rotspunten. Echt super mooi. Aantal gereden kilometers vandaag: 227,9.
Vandaag
de laatste volle dag met camper, morgen gaat hij weer terug naar het
verhuursbedrijf. We rijden naar Auckland en gaan naar de dierentuin. Het is om
half 11 ’s ochtends al enorm druk en de parkeerplaats is volledig afgetobd,
behalve……als je een campertje hebt!! Want dan zijn er speciale camper
parkeerplaatsen en daar was er nog vrij! Pal voor de deur, ideaal!
Het is een hele mooie ruime dierentuin met speciale vogels, Wallaby’s en
andere beesten! Na 3 uur te hebben rondgestruind tussen de gezinnen en
herrie-makende kinderen rijden we naar West-Haven. We lunchen wat en nadat we
even door West-Haven hebben gereden zetten we de camper aan de rand van Auckland
neer, naast Viaduct Harbour. In de stad hebben we gekeken waar er plaats was in
een backpackers hotel voor vanaf morgen. Dat was nog niet zo makkelijk, we
moeten morgen bellen naar alle adressen, om 10 uur in de ochtend, want dan weten
ze of er mensen zijn uitgecheckt. We gaan richting Ranui, een wijk ten westen
van het centrum, waar we een camping opzoeken. We wassen de camper en doen nog
even de was. Aangezien we morgen de camper weg gaan brengen pakken we de tassen
ook alvast in. Het is wel snel gegaan!! Na ons galgemaal gaan we voor de laatste
keer slapen in de camper. Vandaag maar 85,3
km
gereden.
Laatste
dag met de camper. We besluiten om naar West-Haven te rijden en bij de Auckland
Harbour Bridge even de was buiten te hangen aan de camper. Als het droog is
rijden we richting centrum. Het is maar 5 km, maar we doen er 40 minuten over,
want wat we even vergeten waren is dat er Christmas Parade is in het centrum.
Uit eindelijk hebben we om half 2 alle bagage in het backpackers hotel in Lorne
Street afgegooid. Hartje centrum.
We brengen de camper terug naar Wendekreisen en om 3 uur zijn we terug in het
centrum. We gaan eerst even naar de kamer om wat spullen te pakken en dan
richting Maritime Museum. Een mooi groot museum, met veel informatie ook over de
race-zeilboten van Team New-Zealand. Ook staan er oude zeilboten van de
Maori’s.
Vandaag nog 50,3
km gereden, wat het totaal op 3827,8
km
brengt!
De
laatste paar dagen is Alex aan het werk en zit ik buiten in het zonnetje aan de
haven, in het park, of binnen bij Starbucks Coffee. Verder hebben we niet veel
gedaan, behalve ’s avonds gegeten bij o.a. the Loaded Hug aan Viaduct Harbour,
prima tent!! Op donderdag gaan we om kwart voor 12 naar het vliegveld waar om
15.50 mijn vliegtuig vertrekt. Op vrijdag 30 november ben ik om 12.15 eindelijk
in Nederland, na een lange vermoeiende vlucht, maar een fantastische vakantie!